ریشه های آفت زده را با تبر می زنند که درخت جان بگیرد. که شاخه های جوان تنومند شوند. به باروری برسند و رشد کنند . خرافات آفت شاخه هاست، اگر به ریشه رسد،ریشه های درخت را می خشکاند. جهل هم آفت است. آفت درخت هزار ساله را می خشکاند. عمر انسا. که چیزی نیست.

چه چیز دنیای تاریک را روشن می کند، روشنی بخش. دل چیست؟ بدون عشق زندگی رنگ می بازد. و معنای زندگی در فاصله نیست. فاصله از عمق و عمر عشق می کاهد. عشقی که عمر آن چند روزی باشد، بلاشک هوس می شود. چشم می،بیند و لب ها می خندند. اما دل عاشق به هرکسی نمی خندد. عاشق دلبسته است. نه دلخسته.

مدارا کردن اگر چه رسم انسانیت است. اما مدارا با دشمن آفت می شود. به جان ریشه می افتد و می خشکاند. درخت اگر هزاران سال از عمرش بگذرد باز هم برای زندگی به چهار عنصر اصلی نیازمند می شود. و

باغبان حیات می بخشد و هیزم شکن حق حیات هم می ستاند. دشمن. چه در لباس دوست و چه در لباس دشمن فرقی نمی کند .

دشمن دانا بلندت می کند بر زمینت می زند نادان دوست